Narodni heroj – BRANKO KRSMANOVIĆ iz Paracina (Srbija)
Branko Krsmanovic je rođen 3. oktobra 1915. godine u selu Donja Mutnica, kod Paraćina. Posle završetka osnovne škole i gimnazije, upisao se na Beogradski univerzitet, a kasnije je prešao u Prag i tamo nastavio studije. U Pragu je 1936. godine izabran za predsednika Jugoslovenske studentske samouprave. Iste godine u Pragu primljen je u članstvo Komunističke partije Jugoslavije.
U jesen 1936. godine je preko Praga upućivao jugoslovenske studente – dobrovoljce u Internacionalne brigade koje su se borile za odbranu španske republike od vojne pobune. Krajem 1937. godine i sam je krenuo u Španiju, gde je kao borac stupio u bataljon „Dimitrov“, u kome je tada bilo dvadeset pet jugoslovenskih studenata. S ovim bataljonom borio se na Haramskom frontu, jugoistočno od Madrida.
Pet mjeseci kasnije u Španskoj republikanskoj armiji završio je oficirsku školu u Pozbrubiju, kod Albasetea. Posle toga je proizveden u čin potporučnika i postavljen za političkog komesara protivtenkovske baterije, koja je bila sastavljena od dobrovoljaca iz Jugoslavije. U borbama na centralnom i Aragonskom frontu, ova baterija stekla je glas i slavu najbolje protivtenkovske jedinice u celoj Španskoj republikanskoj armiji.
Ubrzo posle toga, unapređen je u čin kapetana. U jednoj noćnoj borbi ranjen je u nogu, pa je prebačen u Francusku na lječenje. Kada je izlječio rane, francuske vlasti su ga uputile u koncentracioni logor Girs.
Iz Francuske se vratio u Jugoslaviju početkom 1941. godine. Na graničnom prelazu iz Italije sačekali su ga policajci, uhvatili u vozu i sproveli u Beograd. U beogradskom zatvoru „Glavnjača“ proveo je trideset pet dana, posle čega je proteran u Paraćin, 24. marta 1941. godine.
Dva dana kasnije, za njim je sreskom načelniku stigla depeša da ga odmah sprovede u Beograd. Pošto je 27. marta došlo do obaranja vlade Cvetković-Maček, formiranja nove vlade armijskog generala Dušana Simovića i raskidanja pakta sa Nacističkom Nemačkom, Branko Krsmanovic nije ni sproveden u Beograd. U Paraćinu je ostao do polovine maja 1941. godine, kada je ilegalno došao u Beograd, gde je živjeo do donošenja odluke CK KPJ o dizanju ustanka.
Još aprila 1941. godine u Srbiji je formiran Vojni komitet u koji je, pored ostalih (Spasenije Cane Babović, Sretena Žujovića Crnog i Filipa Kljajića Fiće), ušao i Branko Krsmanović. Zadatak komiteta bio je prikupljanje oružja i organizatorsko-propagandne i druge pripreme za dizanje ustanka.
Odmah posle donošenja odluke CK KPJ (4. jula 1941. godine) o dizanju ustanka protiv okupatora, obrazovan je Štab NOP dreda Srbije, kasnije Glavni štab NOP odreda Srbije, u koji su ušli – Sreten Žujović, Rodoljub Čolaković, Filip Kljajić Fića, Nikola Grulović i Branko Krsmanović.
Branko Krsmanovic kao iskusan borac, provereni borac i revolucionar i član Glavnog štaba NOPO Srbije, Krsmanović je vrlo često putovao po celoj Srbiji, naročito Pomoravlju, Šumadiji i zapadnoj Srbiji, gde je stvarana slobodna teritorija. Vrlo aktivno je učestvovao u stvaranju prvih partizanskih jedinica – Beličke partizanske čete Kragujevačkog partizanskog odreda, Prvog i Drugog šumadijskog partizanskog odreda i drugih.
Njemci su, avgusta 1941. jakim snagama opkolili Kosmaj i izbili na vrh planine, da bi pronašli i uništili Kosmajski partizanski odred. Tog dana na Kosmaju se našla samo desetina Mladenovačke partizanske čete. Tada je poginuo i Branko Krsmanović.
Ukazom Predsedništva Antifašističkog veća narodnog oslobođenja Jugoslavije (AVNOJ), 9. maja 1945. godine, Branko Krsmanovic je među prvim borcima Narodnooslobodilačke vojske proglašen za narodnog heroja.
