Narodni heroj – Vladimir Raičević iz Podgorice
( Crna Gora )
Vladimir Raičević rodio se u Tološima, Podgorica 5. novembra 1922. godine. Otac mu je bio oficir u vojsci Crne Gore, a zatim i Kraljevini Jugoslavije. Služio je u pograničnim oblastima, pa se zbog toga 1929. godine sa porodicom preselio u Peć. Vladimir je do 1941. godine bio gimnazijalac, a tada je i pristupio omladinskom pokretu. Član SKOJ−a je postao u petnaestoj godini, a član KPJ u osamnaestoj. Kao učesnik demonstracija u Peći 11. maja 1940. godine spasio je ranjenog druga Petra Radovića iz ruku žandarma.
Na početku rata se našao u svom mestu, ali se vratio u Peć zbog zadataka koji su ga tamo čekali. Tamo je stupio u odred „Filip Strugar” gde se borio kao diverzant. Fašistička policija ga je otkrila i uhapsila. Uprkos mučenjima nije hteo ništa da prizna. Nakon kratkog vremena pobegao je, ali je opet uhvaćen. Posle mučenja interniran je u logor „Porto Komano” kod Drača u Albaniji. Posle Kapitulacije Italije 1943. godine iz logora je otišao u partizane u Prvu makedonsko−kosovsku udarnu brigadu. Od desetara došao je do komesara čete i člana štaba bataljona „Boro Vukmirović”. Hrabrost je pokazivao u svim borbama koje je vodila ova brigada, a najviše se istakao u borbi na Klenovcu 1. oktobra 1943. godine kada je ranjen upao među Nemce i zarobio nemačkog komandanta. Pokazao se i u borbama protiv Bugara na Mrežičkom i na Turskom Ridu.
U borbi u Egejskoj Makedoniji u mestu Fuštani u noći između 6. i 7. januara 1944. godine bataljon „Boro Vukmirović” napao je nemački garnizon. U ovoj borbi Vladimir Raičević je bio teško ranjen, a zatim i uhvaćen od Nemaca i Bugara. Nakon mučenja 7. januara bacili su ga živog u iskopanu jamu i zatrpali.
Ukazom predsednika FNR Jugoslavije Josipa Broza Tita, 9. oktobra 1953. godine, proglašen je za narodnog heroja.
