Neđeljka Neda Božinović – Narodni heroj iz Dubrovnika ( Hrvatska )
Neđeljka Neda Božinović rođena 1917. godine u selu Topolom, kod Dubrovnika. Osnovnu školu je završila u Stonu. Gimnaziju je završila u Kotoru gde se prvi put, preko prijatelja, upoznaje sa levičarskim idejama.
Po dolasku u Beograd, 1935. godine, upisuje se na Pravni fakultet. Tokom studija pristupila je revolucionarnom studentskom pokretu i bila veoma aktivna u raznim studentskim udruženjima — Udruženju studenata Beogradskog univerziteta, Studentskom pravničkom društvu, kao i u Zadružnoj omladini Jugoslavije. U tom periodu interesovanje i angažovanje za komunističke ideje bili su izuzetno značajan segment njenog života pa je tako 1939. postala i član tada ilegalne Komunističke partije Jugoslavije (KPJ), u vreme kada je u Partiji učešće žena bilo oko dva odsto. Iste godine je diplomirala na Pravnom fakultetu.
Posle bombardovanja Beograda 6. aprila 1941. godine i početka Drugog svetskog rata, Neđeljka Neda Božinović otišla je po partijskom zadatku u Crnu Goru. Tamo je radila na odgovornim političkim funkcijama i učestvovala u pripremama oružanog ustanka. Kao članica Okružnog komiteta KPJ za Nikšić bila je zadužena za rad sa ženama u Nikšiću i okolini.
Potom je stupila u jedinice NOV i PO Jugoslavije. Najpre se nalazila na funkciji zamenika političkog komesara Trećeg nikšićkog partizanskog bataljona, a kasnije je rukovodila političkim radom u Petoj kozaračkoj i Trećoj krajiškoj brigadi, kao i u Prvoj proleterskoj diviziji. Iz rata je izašla u činu rezervnog majora JNA.
Od februara 1945. godine obavljala je dužnost sekretara Mesnog komiteta KPJ za Beograd. Bila je i instruktor Centralnog komiteta Komunističke partije Srbije, pomoćnik predsednika Komisije državne kontrole FNRJ, pomoćnik ministra rada u Vladi FNRJ, sekretar i potpredsednik Centralnog odbora Saveza boraca Jugoslavije, zatim državni sekretar za poslove opšte uprave i budžeta Saveznog izvršnog veća (SIV).
Od 1958. do 1963. godine bila je poslanica Saveznog veća Savezne skupštine, a 1963. je izabrana je za sudiju Ustavnog suda SFRJ, i na toj funkciji ostala do 1972. godine, kada je otišla u penziju.
Sve vreme postojanja Antifašističkog fronta žena (AFŽ) aktivno je radila na pitanjima pomoći u domenu dečije zaštite i ekonomskog poboljšanja položaja žene.
Neđeljka Neda Božinović, tokom devedesetih godina 20. veka, nije mogla da se pomiri sa svim što se na prostoru bivše Jugoslavije dešavalo i svoj bunt, neslaganje i nezadovoljstvo izražavala je kroz formu pacifističko-feminističkog aktivizma u nekoliko ženskih, antiratnih i mirovnih organizacija. Radila je sa Ženama u crnom, u SOS telefonu za žene žrtve nasilja, Centru za antiratnu akciju i Ženskom parlamentu.
U braku sa Dobrivojem Radosavljevićem Bobijem, visokim partijskim i državnim funkcionerom i narodnim herojem, imala je troje dece.
Neđeljka Neda Božinović umrla je u Beogradu 2001. godine i sahranjena je pored svog supruga u Aleji zaslužnih građana na Novom groblju u Beogradu.
