Radmila Rajković – Narodni heroj iz Belice ( Hrvatska )
Partizanska heroina Radmila Rajković uhapšena je trudnoči. Dovedena je u logor Banjica iz zatvora Specijalne policije, 15. oktobra 1941. Prema podacima iz arhive Banjičkog logora, odvedena je zbog porođaja u pritvoreničko odeljenje Glavne vojne bolnice, 20. maja 1942, gde je rodila kćer Dušicu. Vraćena je u logor 16. oktobra 1942. Njena kćerka je odlukom Specijalne policije prebačena u sirotište.
Od svih banjičkih logoraša i logorašica upravo je Radmila najduže boravila u tom logoru: ukupno 1.062 dana. Radmila Rajković (rođena 1918. u Belici) streljana je 11. septembra 1944, na Jevrejskom groblju u Beogradu, u poslednjoj grupi od 26 banjičkih zatočenica. Tom streljanju prethodi jedan od najupečatljivijih događaja iz prošlosti logora Banjica.
Naime, Radmila Rajković i druge zatočenice, znajući da ih vode na streljanje, odlučile su da goloruke pruže otpor stražarima i upravi logora, u hodniku, nakon što budu izvedene iz sobe 38. Iako su znale da taj čin neće rezultirati bekstvom, zbog činjenice da je nemoguće pobeći iz same zgrade logora, ove hrabre žene odlučile su da pruže otpor njihovim ubicama i mučiteljima.
Ovaj događaj moguće je rekonstruisati na osnovu sećanja nekadašnje zatočenice Anke Kumanudi, koja je preživela rat i koja tom prilikom nije bila određena za streljanje, na osnovu sećanja Petra Nikezića, oca Marka Nikezića, koji je kao talac boravio u logoru, kao i na osnovu lapidarnih policijskih izveštaja. Kada su zatočenice bile prozvane, u sobi je odjeknuo snažan uzvik:
„Živela komunistička partija Jugoslavije!“ Čuli su se i drugi pokliči i žandarske psovke.
Odmah su izvedene u hodnik na vezivanje. I tada su se složno bacile na pripadnike logorske uprave, Petera Krigera i Radomira Čarapića, kao i na logorske stražare koji su pokušali da ih vežu i sprovedu u kamione u logorskom dvorištu. Nekoliko zatočenica je oborilo Krigera i počelo da ga dave, a ostale su s porcijama u rukama počele da udaraju agente Specijalne policije i žandarme.
Ubrzo su se začuli pucnji stražara. Radomir Čarapić, zamenik upravnika logora Svetozara Vujkovića, ubio je iz revolvera četiri zatočenice na licu mesta. Ostale su bile ranjene, pretučene i izbodene noževima koje su nosili stražari (oni tom prilikom nisu bili naoružani vatrenim oružjem), a zatim potrpane u kamion i sprovedene na Jevrejsko groblje, gde su ih streljali pripadnici kvislinške Srpske državne straže.
Ulica Radmile Rajković na Paliluli, od 1970. do 2004. je nosila naziv po ovoj komunistkinji i antifašistkinji. Ovoj ulici je vraćen prethodni naziv, Ulica Nikodima Milaša.
