BIO JE HEROJ, JEDAN OD NAJVEĆIH: Jurišao je na fašiste, gazio hladnu Drinu, preživio Neretvu, a onda su ga zločinci mučki likvidirali…
Glavni junak naše današnje priče je Aleksa Dejović, učesnik Narodnooslobodilačke borbe i narodni heroj Jugoslavije. Rodio se 13. septembra 1920. godine u selu Sevojno, kod Užica. Osnovnu školu je završio u rodnom mjestu, a bravarski zanat u Fabrici oružja u Užicu. U toj fabrici je rano pristupio revolucionarnom radničkom pokretu i postao član Saveza komunističke omladine Jugoslavije, a zatim, uoči rata 1940. godine, i član Komunističke partije Jugoslavije.
Nakon okupacije Kraljevine Jugoslavije, radio je na organiziranju omladine i prikupljanju oružja u Sevojnu. Učestvovao je u formiranju Prve užičke partizanske čete „Radoje Marić“ i bio prvi sekretar partijske organizacije u njoj. Učestvovao je u teškoj borbi i probijanju iz obruča, 18. augusta 1941. na Drežnjičkoj Gradini, kada su Nijemci i žandari opkolili četu.
Početkom decembra 1941. godine, Aleksa Dejović s dijelovima čete povukao se u Sandžak. Tu su, od boraca Užičkog partizanskog odreda, formirana dva bataljona. Aleksa je tada određen za zamjenika političkog komesara Prvog bataljona. Pred kraj 1941. godine je bio ranjen, a kada je formirana Druga proleterska brigada, 1. marta 1942. godine u Čajniču, Aleksa Dejović je postao zamjenik političkog komesara Četvrtog užičkog bataljona. Polovinom juna 1942. postao je politički komesar Četvrtog bataljona, a 27. augusta iste godine politički komesar Druge proleterske udarne brigade.
Aleksa Dejović i njegov zemljak Miodrag Milovanović Lune, zamjenik komandanta Druge proleterske brigade, su bili nerazdvojni drugovi. Kratko vrijeme su bili razdvojeni kada je Lune otišao na kurs u Bihać, krajem 1942. godine. Februara 1943. godine ponovo su se sreli u Livnu i zajednički prošli borbe na Neretvi. Prvog aprila 1943. godine Druga proleterska brigada je izbila na Drinu u Đeđevu.
Aleksa je pomagao borcima pri izgradnji pontonskog mosta. Iznenada je pala granata i teško ga ranila u nogu, a Luneta lakše. Od posljedica teškog ranjavanja Aleksa je umro, 9. aprila 1943. godine u selu Kutima kraj Foče, gdje je i sahranjen.
Za narodnog heroja proglašen je 30. aprila 1943. godine, među prvim borcima Narodnooslobodilačke borbe.