Emin Duraku – Narodni heroj iz Đakovice ( Kosovo )
Narodni heroj Emin Duraku (alb. Emin Duraku; Đakovica, 1. januar 1917 — Prizren, 5. decembar 1942), učesnik Narodnooslobodilačke borbe, jedan od organizatora oslobodilačke borbe na Kosovu i Metohiji, narodni heroj Jugoslavije i narodni heroj Albanije.
Emin Duraku rođen je 1917. godine u Đakovici. Bio je šegrt i radio je najteže poslove kod sitnih trgovaca, kako bi mogao da opstane. Godine 1932, bez znanja roditelja, zajedno sa Fadilj Hodžom, otišao je ilegalno u Albaniju. U Albaniju su otišli da bi nastavili školu na materinjem jeziku, ali su se ubrzo razočarali, jer je i tamo narod živeo u gotovo istom, teškom, položaju kao i u Đakovici.
Emin Duraku se prvo upisao gimnaziju u Tirani, ali je, 1935. godine, isključen iz škole, kao aktivista revolucionarne omladine. Potom je prešao je u skadarsku gimnaziju i nastavio aktivnost. Zajedno s Čemajl Stafom (alb. Qemal Stafa; narodnim herojem Albanije) osnovao je partijsku ćeliju, koja je kasnije širila ogranke po Albaniji.
Nakon otkrivanja partijskih organizacija 1938. godine, režim Ahmeta Zogua, je organizovao masovna hapšenja. Emin je bio uhapšen među prvima i osuđen na tri godine zatvora. Posle italijanske okupacije Albanije, 1939. godine, Emin je, s nekolicinom drugova, uspjeo da pobjegne iz zatvora. U Skadru je uspostavio stare partijske veze i nastavio sa partijskim radom.
Ubrzo je izabran u najuže rukovodstvo partijske organizacije Skadra. U to vreme odlučeno je da se uspostavi kontak sa Komunističkom partijom Jugoslavije. On i Fadilj Hodža, 1939. godine odlaze na Kosovo i Metohiju i uspostavljaju kontak sa predstavnicima Oblasnog komiteta KPJ — Borom Vukmirovićem, Miladinom Popovićem i drugima. Posle povratka u Skadar, Emin Duraku je radio na omasovljenju Partije. Posle demonstracija, od 29. novembra 1939. godine, kada su Italijani i policija ugušili demonstracije u krvi, Emin je uhapšen, a potom interniran na italijansko ostrvo Ventotene.
Za vrjeme internacije svakodnevno je proučavao marksističku literaturu. Zajedno s nekoliko drugova amnestiran je 1941. godine, posle čega dolazi u Tiranu, da bi stupio u vezu s rukovodstvom KP Albanije. Tu se susreće sa Miladinom Popovićem, na čiji prjedlog prelazi na partijski rad u Đakovicu. U to vreme u partijskoj organizaciji na Kosovu i Metohiji, bio je zastupljen veoma mali broj Albanaca, čime su bile male šanse da se albansko stanovništvo masovnije uključi u Narodnooslobodilački pokret Jugoslavije (NOP).
Dolaskom u Đakovicu, Emin Duraku postaje član Komunističke partije Jugoslavije i organizacioni sekretar Mesnog komiteta. Aktivno je radio na uključivanju albanskog stanovništva u Narodnooslobodilački pokret. Početkom 1942. godine, u Đakovici je formiran Narodnooslobodilački odbor, a on je imenovan za sekretara Odbora. Krajem godine, po direktivi Oblasnog komitea KPJ za Kosovo i Metohiju, ilegalno prelazi u nerodimski srez i biva izabran u Biro Oblasnog komiteta.
U selu Staro Gracko, kod Lipljana prisustvovao je jednoj od sednica Biroa Okružnog komiteta i ostao ilegalno u selu, zajedno s Mitom Miljkovićem. Međutim, njih dvojicu i njihovo sklonište prokazao je jedan izdajnik. Italijani i albanski žandarmi su 28. novembra 1942. godine opkolili kuću u kojoj se nalazio. Prilikom pokušaju bjega,Emin Duraku je bio teško ranjen i zarobljen. Gotovo polumrtvog prebacili su ga u bolnicu u Prizren gde je 5. decembra 1942. godine preminuo.
Partizanski odred formiran, krajem decembra 1942. godine, u znak sećanja na njega, poneo je njegovo ime. Proglašen je za narodnog heroja Jugoslavije i za narodnog heroja Albanije, 7. jula 1952. godine.
