Godišnjica smrti Zorana Bečića – 29.03 2006 – YU KALENDAR

Zoran Bečić, doajen jugoslovenskog glumišta, rođen je 2. aprila 1939. godine u Čačku (Srbija), a preminuo 29. marta 2006. godine u Sarajevu. Studirao je na Beogradskoj akademiji u klasi čuvenog Mate Miloševića i 1966. godine diplomirao glumu. Iste godine “odletio je na jug” u drevnu Ragusu (Dubrovnik) gdje se, u teatarskom angažmanu, zadržava dvije godine.

Iz tog perioda najradije se sjećao uloga u predstavi “Ljubavnici” nepoznatog renesansnog autora, te “Ljubaji” Muriella Shisgala. Nakon Dubrovnika dolazi u Sarajevo, gdje nastupa u tadašnjem “Malom pozorištu” (današnji Kamerni teatar 55) koje je bilo rodonačelnik pozorišne avangarde na Balkanu.

U Sarajevu je debitovao u nezaboravnoj predstavi Radoslava Dorića “Noć ubica”, a zatim je u tri sezone odigrao čitav niz zapaženih uloga, počev od glavnih u predstavama “Pljačka” i “Mračna komedija”, pa do sporednih u predstavama “Usamljena gomila” i “Veleizdajnički proces”, sve do naslovnih u predstavama “Viktor ili djeca na vlasti” i “Idiot”.

Ne odoljeva izazovu da se dokaže i u Beogradu gdje odlazi 1971. godine, odakle se nakon dvije sezone vraća u Sarajevo, ovaj put u Narodno pozorište. U narodnom igra brojne zapažene uloge, od kojih treba izdvojiti one u predstavama “Priče iz Bečke šume”, “Bašeskija”, “Čežnja pod brestovima”, “Nora”, “Hrvatski Faust”, “Na Božijem putu”, “Omer-paša Latas” i ponad svega ulogu Rjepnina u “Romanu o Londonu” Miloša Crnjanskog, a u režiji Sulejmana Kupusovića.

Podjednako je vezan i za Kamerni teatar 55. Ostvaruje uloge u predstavama “Smrt trgovačkog putnika”, “Rucante”, “Sporting life”, “Lijepa Vida”, “Divlje meso”, “Karamazovi”, “Makedonsko slanje”, “Nije čovjek ko ne umre”, a i danas se pamti njegova sjajna rola Henrika u “Vjenčanju Gombroviča”, u režiji Tadeusha Mintza. Za ostvarenja u predstavi “Noć ubica” je dobio “Zlatni lovor vijenac”