Ivan Krkač – Narodni heroj iz Jakovlja ( Hrvatska )
Ivan Krkač rođen je 30. marta 1942. godine u selu Jakovlju, kod Zagreba. Potiče iz siromašne porodice. Posle završetka osnovne škole, poput mnogih drugih Zagoraca toga doba, i Ivan se sa nepunih 16 godina uputio na rad u Zagreb i zaposlio u gradskom majuru (preduzeću za parkove i rasade).
Ivana Krkača je u revolucionarne vode odveo jedan naoko bizaran događaj – na gradskom majuru na Kajzerici je pucao na svoga nadzornog inženjera Elznera. Posle toga, 3. oktobar 1933. godine je bio uhapšen i osuđen na četiri godine strogog zatvora u Lepoglavi. Na sudu se branio da ga je Elzner maltretirao i neopravdano otpustio s posla – nakon šest godina rada. Čak je i otkaz istrpeo, ali se stvar zakomplikovala kad mu je Elzner nakon dugog natezanja ponovo odbio dati radnu knjižicu – ukoliko ne plati 20 dinara neke takse. Ivan Krkač je nakraju i na to pristao, ali mu je „pukao film“ kad mu je Elzner zabranio ulazak u krug majura, te posetu kolegama od kojih je hteo posuditi novac. Na to je izvadio pištolj i ispalio 6 metaka u Elznera, od kojih su ga dva pogodila u nogu.
Za vreme izdržavanja zatvorske kazne Ivan se upoznao i sprijateljio s poznatim komunistom Martinom Franekićem, i preko njega se upoznao s idejama radničkog pokreta, kojem pristupio čim je pušten s robije.
Nakon robije, Ivan Krkač se vratio u rodno Jakovlje, u kojem je već 1938. godine osnovao mesni odbor Stranke radnog naroda, koji je dve godine kasnije postao partijska organizacija Komunističke partije Hrvatske. On je postao i prvi sekretar te novoosnovane organizacije, a kada je u oktobru iste godine, osnovan Opštinski komitet KPH za opštine Pušću i Bistru, Krkač je izabran za člana tog komiteta.
Posle Aprilskog rata i proglašenja ustaške Nezavisne Države Hrvatske, Ivan Krkač je bio lično zaslužan za razvoj ustanka u Jakovlju i Hrvatskom Zagorju. U avgustu 1941. godine, izabran je u Kotarski komitet KPH za Zagreb, kao ličnnost koja je najviše mogla pomoći u podizanju ustanka u svom kraju. On je za kratko vreme osnovao tri nove partijske organizacije, a u nekoliko sela i Narodnooslobodilačke odbore. U novembru 1941. godine, na Okružnoj partijskoj konferenciji, izabran je za člana Okružnoga komiteta KPH za Zagreb, i člana njenog Biroa.
Aktivno je radio na organizovanju prvih partizanskih jedinica, u tom delu Hrvatskog Zagorja na početku 1942. godine. Bio je politički komesar Prve zagorske partizanske čete, Ivan Krkač isticao se svojom hrabrošću i upornošću kojom se borio po svom kotaru – Donja Stubica. Tako je već 8. aprila 1942. godine, sa svojom četom napao Donju Stubicu,da onemogući proslavu prve godišnjice Nezavisne Države Hrvatske, i jasno im da do znanja da i u njegovu kraju ima ustanika. Njegova četa izvršila je uspešan napad na domobranskou posadu u Donjoj Bistri. Pored ostalih akcija, četa je izvršila i diverziju u Tekstilnoj fabrici u Oroslavju.
Ivan Krkač ubijen je u zasedi koja ni do danas nije potpuno razjašnjena – on je u ranim jutarnjim časovima 15. maja 1942. godine, zajedno sa svojim pratiocem navratio u mlin svog poznanika Ernesta Knausa u Martincima (između Zlatar Bistrice i Zlatara), da se odmori od noćnog marša po šumi. Mlin je međutim bio opkoljen, – tako da su ga domobrani i ustaše iznenadili, pripucavši sa prozora mlina na mjestu su ga ubili.
Ukazom Prezidijuma Narodne skupštine Federativne Narodne Republike Jugoslavije, 9. februara 1952. godine, Ivan Krkač proglašen je za narodnog heroja.
