Nacionalni spomenik Garavice – Bihac (Bosna i Hercegovina)
Nacionalni spomenik Garavice su mjesto masovnog pogubljenja, masovna grobnica i spomen-područje u neposrednoj blizini grada Bihaća. Početkom Drugog svjetskog rata 1941. godine u Garavicama je izvršen masovni pokolj civilnog stanovništva od strane ustaša u kojem je ubijeno oko 12000 ljudi, među kojima veliki broj djece. Ubijeni stanovnici Bihaća i okoline su bili skoro isključivo Srbi i u manjem broju ostali
Nakon okupacije Kraljevine Jugoslavije od strane Njemačke i Italije u Drugom svjetskom ratu stvorena je Nezavisna država Hrvatska. Bihać postaje sjedište novoosnovane županije NDH pod nazivom Krbava i Psat.
Novopostavljeni župan Ljubomir Kvaternik u junu 1941. zabranjuje Srbima i Jevrejima pristup Bihaću i okolini grada. S time su počeli progoni, zatvaranja i ubijanja Srba i Jevreja.
Krajem 1942. partizani su oslobodili područje Bihaća, i neki izvršioci zločina su uhvaćeni. Moša Pijade je osnovao komisiju koja je dobila zadatak da prikupi dokaze o ratnim zločinima i genocidu počinjenom protiv Srba u ovome kraju. U više masovnih grobnica na Garavicama, Karađorđevom selu i Ceravcima je zakopano 12000-15000 zvjerski ubijenih mjestana iz Bihaća i šire okoline.
Narod i općina Bihać su 1949. podigli skromni spomenik žrtvama pokolja. Na spomeniku stoje riječi: „Sa trajnom uspomenom na dvanaest hiljada nevino i zvjerski ubijenih Srba od strane ustaških zlikovaca”.
Tek 1981. otvoren je spomen-kompleks na Garavicama. Memorijalni spomenik je djelo arhitekte Bogdana Bogdanovića. Međutim ovo veliko gubilište je slabo poznato i zapostavljeno.
Kulturni pejzaž – Spomen-park žrtava fašističkog terora Garavice, opština Bihać, proglašen je za nacionalni spomenik Bosne i Hercegovine. Forma spomenika, kao cjeline je očuvana, ali je djelimično oštećen gelerima granata. Spomenik je zapušten, a krajolik koji ga okružuje koristi se kao deponija za građevinski otpad. Staze i platoi su usljed neodržavanja takođe znatno ugroženi..
