Narodni heroj – ADEM BUČ iz Čapljine ( BiH )
Adem Buć rođen je 15. decembra 1914. godine u selu Bivolje Brdo, kod Čapljine. Pošto je njegovim roditeljima umrlo šestoro dece, oni su se 1916. godine sa Ademom i njegovom sestrom Azizom preselili u Mostar. Osnovnu školu i četiri razreda gimnazije završio je u Mostaru, a potom je prešao u Beograd gde je upisao Srednju tehničku školu, geodetski odsek. Posle završetka ove škole, 1938. godine, izvesno vreme je radio, kao geometar, u Daruvaru. Posle odsluženja vojnog roka, 1939. godine, se vratio u Mostar i zaposlio u Geodetskoj upravi.
Revolucionarnom omladinskom pokretu pristupio je kao učenik u Beogradu. Član Saveza komunističke omladine Jugoslavije od bio 1939, a Komunističke partije Jugoslavije od avgusta 1940. godine.
Neposredno pred početak Aprilskog rata, 1941. godine, bio je mobilisan, a posle kapitulacije Jugoslovenske kraljevske vojske vratio se u Mostar. Aktivno je učestvovao u ilegalnim pripremama oružanog ustanka. Kao sekretar partijske ćelije „Carina“, organizovao je prikupljanje oružja, municije i drugog materijala. Sve do aprila 1942. godine radio je kao ilegalac u okupiranom Mostaru.
Aprila 1942. godine bio je prinuđen da napusti okupiranu grad i pređe u Mostarski partizanski bataljon, gde mu je bila poverena političkog radnika. Istakao se već u prvim akcijama Odreda – prilikom borbe sa četnicima i u proboju prema Bjelašnici. Prilikom napada na neprijatljesko uporište u Hadžićima Adem Buć bio je teže ranjen. Tada se ilegalnim kanalima, sa lažnim dokumentima, prebacio u okupirano Sarajevo.
Pošto je posjedovao lažna dokumenta lječio se u jednoj sarajevskoj bolnici, a poslije ozdravljenja se povezao sa partijskom organizacijom. Poslije velike policijske provale u sarajevsku partijsku organizaciju u martu 1942. godine, Mjesni komitet KPJ za Sarajevo je bio razbijen. Prilikom obnove ovog komiteta, sredinom 1942. godine, Adem Buć je, zajedno sa Džemalom Bijedićem, Mladenom Kneževićem i Reufom Galoševićem, postao njegov član.
Krajem 1942. godine, trebalo je da pređe u Mostar, gde je trebalo da preuzme dužnost sekretara Mesnog komiteta KPJ, ali su ga početkom decembra na ulici u Sarajevu prepoznala dva ustaška agenta i uhapsila. On je bio uhapšen sklopu nove velike policijske prolavle u partijsku organizaciju. U ustaškom zatvoru „Ćemaluša“, bio je strahovito mučen, ali i pored toga islednicima nije rekao ni reči.
Ubijen je 9. decembar 1942. godine. Poslije oslobođenja, njegovi posmrtni ostaci su sahranjeni u Grobnici narodnih heroja u spomen-parku Vraca, na planini Trebeviću, kod Sarajeva.
Ukazom Prezidijuma Narodne skupštine Federativne Narodne Republike Jugoslavije, 26. jula 1949. godine, Adem Buć proglašen je za narodnog heroja.
