Narodni heroj – Milenko Verkić Iz Zemuna ( Srbija )
Milenko Verkić rođen je 16. oktobra 1912. u selu Obrežu, kod Zemuna. Po završetku osnovne škole u rodnom selu, otišao je u Beograd gde je radio kao fizički radnik u jednoj ciglani. Kao mladi radnik opredelio se za radnički pokret, a 1941. je postao član Komunističke partije Jugoslavije (KPJ).
Kao dobrovoljac, 1936. je otišao u Španiju, gde se u redovima Internacionalnih brigada borio u Španskom građanskom ratu. U borbama se isticao hrabrošću i bio teško ranjen. Jedanaest meseci je ležao u francuskoj bolnici, odakle je evakuisan u logor za pripadnike Internacionalnih brigada, koji je formirala francuska vlada. U jesen 1941. Milenko Verkić uspeo je da se iz okupirane Francuske prebaci u Nemačku, a odatle preko partijskih kanala u okupiranu Jugoslaviju.
Po dolasku u Sarajevo, od Svetozara Vukomanovića Tempa dobio je zadatak da se prebaci u Romanijski partizanski odred, gde je najpre postavljen na dužnost komandira, a potom političkog komesara Crepoljske partizanske čete. U partizanima se koristio ilegalnim imenom Ivica Kumičić. Milenko Verkić učestvovao je u svim borbama i akcijama Odreda, a više puta sa borcima je prodirao do periferije Sarajeva, gde je uništavao neprijateljske posade i rušio objekte, koji su služili okupatora.
Kada je polovinom marta 1942. u Kamenici od boraca Romanijskog odreda i Odreda Zvijezda formiran Prvi proleterski bataljon u istočnoj Bosni postavljen je za komandira čete. Ovaj bataljon je avgusta 1942. ušao u sastav tada formirane Šeste istočnobosanske udarne brigade. Tokom avgusta i septembra brigada je vodila borbe protiv nemački, ustaško-domobranskih i četničkih snaga na planinama Konjuhu, Romaniji i Majevici.
Početkom oktobra 1942. jedan bataljon brigade je ostao na Majevici, a ostatak brigade, jačine bataljona, prebacio se preko reke Save u Srem. Sa Fruške gore, Milenko Verkić se spustio u donji Srem i posetio rodno selo Obrež. Tokom boravka brigade u Sremu, učestvovao je uništenju neprijateljskih posada u selima Vrbanji i Kuzminu i jednog bataljona nemačke 718. divizije u Bosutskim šumama.
Na Fruškoj gori u sastav Šeste istočnobosanske brigade ušao je Posavski bataljon Trećeg sremskog partizanskog odreda, a Milenko Verkićje postavljen za političkog komesara jedne čete. Početkom novembra 1942. brigada se iz Srema vratila u istočnu Bosnu, gde je učestvovala u borbama protiv četnika na području Majevice i Semberije. Sredinom decembra 1942. dva bataljona nemačke 717. divizije, dva bataljona ustaške Prve brigade i pet bataljona domobranske Treće pešadijske divizije počeli su koncentrično nastupanje ka Majevici sa ciljem da okruže i unište Šestu istočnobosansku brigadu, Treći sremski odred i Majevički partizanski odred. Nakon višednevnih borbi, partizanske jedinice su u noći 18/19. decembra prebacile preko komunikacije Tuzla—Zvornik i probile u Birač.
Nakon ovih borbi, Verkićeva četa je u noći između 19/20. decembara 1942. branila položaje sa kojih je omogućavala prolaz glavnini Šestoj istočnobosanskoj udarnoj brigadi za Šekoviće. Neprijatelj je napredovao iz svih pravaca, pa je četa u teškim uslovima izostala od glavnine brigade. Kada je puškomitraljezac ostao bez municije, Milenko Verkić je u pokušaju da doturi municiju, ali je u tom pokušaju pogođen u stomak na jednoj čistini između dva drveta. Nakon pogibije, njegovo telo pokušao je da izvuče komesar čete Živko Džakula Plavi, takođe rodom iz Obreži.
Ukazom Prezidijuma Narodne skupštine FNR Jugoslavije 20. decembra 1951. Milenko Verkić proglašen je za narodnog heroja.
