Narodni heroj – Stevan Jovanović Stevica iz Zrenjanina ( Srbija )
Narodni heroj Stevan Jovanović Stevica (Veliki Bečkerek, 29. maj 1916 — Vršac, 25. decembar 1941), student medicine, član Biroa Pokrajinskog komiteta KPJ za Vojvodinu, sekretar Okružnog komiteta KPJ za Vršac, jedan od organizatora ustanka u Vojvodini i narodni heroj Jugoslavije.
Stevan Jovanović Stevica rođen je 29. maja 1916. godine u Velikom Bečkereku gde i danas postoji njegova rodna kuća. Osnovnu školu i gimnaziju završio je u rodnom mestu. Godine 1934. upisao se na Medicinski fakultet u Beogradu.
Tokom studija na Beogradskom univerzitetu povezao se sa revolucionarnim studentskim pokretom i 1937. godine postao član Komunističke partije Jugoslavije (KPJ). Bio je posebno aktivan u Studentskom odboru za odbranu zemlje, preko kojeg je radio na objašnjavanju suštine fašizma i opasnosti koja od njega preti.
Pored rada na Univerzitetu, svoju političku aktivnost je razvijao i u rodnom kraju. Bio je jedan od organizatora Omladinskog kulturno-privrednog pokreta (OMPOK) koji je tokom 1937. godine postao značajna snaga na koju se mogla osloniti, tada ilegalna, mesna organizacija Komunističke partije. Aprila 1937. godine organizovan je Oblasni odbor OMPOK-a za Banat, a Stevan Jovanović Stevica je izabran za njegovog predsednika. Novembra 1937. godine rad OMPOK-a je bio zabranjen od tadašnjih vlasti.
Zbog revolucionarno-političke delatnosti Stevica je uhapšen uoči izbora 1938. godine, ali je ubrzo pušten, zbog nedostatka dokaza. Tokom 1939. godine je još dva puta hapšen, u martu i maju, ali je oba puta pušten zbog nedostatka dokaza. Na Šestoj pokrajinskoj konferenciji PK KPJ za Vojvodinu, septembra 1940. godine, izabran je za člana Pokrajinskog komiteta, a nešto kasnije i za člana Biroa Pokrajinskog komiteta.
Krajem 1940. godine, po zadatku partije, upućen je u Oblasni komitet KPJ za južni Banat. Delujući iz Pančeva, radio je na jačanju partijskih i skojevskih organizacija, kao i na jačanju uticaja KPJ u sindikalnoj organizaciji., studentskim udruženjima, a posebno u radničkom kulturno-umetničkom društvu „Abrašević“. Pošto je PK KPJ za Vojvodinu, aprila 1941. godine, prešao u Petrovgrad, Stevica je dobio zadatak da izgradi punkt u Pančevu, preko koga bi se održavala veza sa Centralnim komitetom KPJ. Stevan i njegov brat Đura Jovanović, obezbedili su su kanale i kurire i veza je na toj deonici bila čvrsta.
Posle okupacije Vojvodine, Stevan Jovanović Stevica je, zajedno sa članovima OK KPJ za južni Banat, radio na pripremama za ustanak
. Sa Žarkom Zrenjaninom i Slavkom Munćanom, organizovao je niz savetovanja na kojima su razrađeni planovi i zadaci na organizovanju vojne i političke akcije. Ubrzo su formirani su partizanski štabovi i veza između njih; vojne desetine i udarne grupe, koje su izvele nekoliko sabotaža, od kojih je najveća na pančevačkom železničkom čvoru, gde je za kratko vreme organizovano nekoliko sabotaža i izazvano osam sudara vozova.
Stevan Jovanović Stevica je učestvovao i u formiranju prvog partizanskog odreda u Vojvodini – Južnobanatskog NOP odreda, koji je 11. jula 1941. godine, izveo prvu oružanu akciju kod sela Vojlovice.
Odred je, posle ove akcije, bio opkoljen i uništen, a njegova akcija je izazvala bezobzirne racije u Pančevu i okolini. Policija je Stevici ušla u trag i 8. septembra, jedna grupa agenata, je pokušala da ga uhapsi. Iako iznenađen, Stevica je pružio otpor, ranio jednog agenta i uspeo da se probije iz opkoljenog stana. Tada je policija izdala poternicu za njim, a njegova glava je ucenjena na 50.000 rajhsmaraka.
Posle neuspelog hapšenja, Stavica je nastavio da i dalje, ilegalno, živi u Pančevu. Pošto je u Vršcu poginuo Slavko Munćan, sekretar OK KPJ za južni Banat, Stevica je preuzeo njegovu dužnost i nastavio da, u najtežim uslovima, okuplja i organizuje ljude u Narodnooslobodilački pokret . Decembra 1941. godine, Gestapo je doznao za njegov ilegalni stan i posle opsežne pripreme, 25. decembra izveo akciju hapšenja, u kojoj je Stevan Jovanović Stevica poginuo.
Ukazom Prezidijuma Narodne skupštine Federativne Narodne Republike Jugoslavije, 14. decembra 1949. godine, proglašen je za narodnog heroja.
