Spasenija Cana Babović – Narodni heroj iz Lazarevca
( Srbija )
Spasenija Cana Babović se kao osamnaestogodišnja radnica uključila u radnički i sindikalni pokret. Zbog učešća u radničkim štrajkovima 1930-ih je više puta hapšena. 1937. je osuđena po antikomunističkom zakonu na dve godine zatvora. Jedna je od organizatorki ustanka u Srbiji 1941. Bila je zamenik političkog komesara II proleterske brigade. Radila je na organizovanju žena u Narodnooslobodilačkom pokretu. Bila je članica Predsedništva AVNOJ-a. Jedna je od najpoznatijih liderki AFŽ-a.
Nakon oslobođenja je obavljala odgovorne političke dužnosti: bila je ministarka – predsednica Saveta za narodno zdravlje i socijalnu politiku u Vladi Narodne Republike Srbije (1951).
Za svoj revolucionarni, ratni i društveno-politički rad Spasenija Cana Babović je nagrađena mnogim priznanjima, kao i inostranih i jugoslovenskih odlikovanja. Zbog „herojskog držanja pred klasnim neprijateljem“ ona i Krsto Popivoda, su jedini nosioci, malo poznatog, partijskog priznanja „Heroj ćutanja“, koje su dobili od Komunističke partije Jugoslavije zbog toga što i bez obzira na okrutna mučenja nisu odavali informacije o ilegalnom partijskom radu. Takođe je bila dobitnik Povelje „Crveni barjak slobode“ Skupština opštine Krgujevac, „Zlatne plakete“ Skupštine opštine Lazarevac, Povelje „Protiv nasilja i rata i za mir u svetu“ Skupštine opštine Kraljevo.
Spasenija Cana Radović bila je nosilac Partizanske spomenice 1941. i drugih jugoslovenskih odlikovanja, među kojima su Orden narodnog oslobođenja, Orden Republike sa zlatnim vencem, Orden zasluga za narod sa zlatnim vencem, Orden bratstva i jedinstva sa zlatnim vencem,Orden zasluga za narod sa srebrnim vjencem i Orden za hrabrost. Pored ovih, bila je i nosilac tri najviša jugoslovenska odlikovanja, kojima ju je odlikovao predsednik SFRJ Josip Broz Tito – Ordena narodnog heroja, kojim je odlikovana 5. jula 1952. za zasluge u toku Narodnooslobodilačke borbe; Ordena junaka socijalističkog rada, kojim je odlikovana 3. jula 1963. za zasluge u izgradnji socijalističke i samoupravne Jugoslavije i Ordena jugoslovenske zvezde sa lentom, kojim je odlikovana 25. marta 1977. godine povodom 70-og rođendana.
Kao posledica višegodišnjeg napornog ilegalnog partijskog rada, stravičnog mučenja u policiji 1937. godine, kao i napora tokom Narodnooslobodilačkog rata, zdravlje Spasenija Cana Radović je počelo da popušta – 1969. je imala infarkt, a 1975. godine je obolela od raka bubrega. Sa ovom opakom bolešću borila se sve do pred kraj 1977. godine.
Umrla je 17. decembra 1977. godine na Vojnomedicinskoj akademiji (VMA) u Beogradu.
