Narodni heroj – ALBIN HERLJEVIĆ iz Tuzle ( BiH )
Albin Herljević rođen je 1916. godine u Tuzli. Potiče iz mnogočlane radničke porodice. Posle završene osnovne škole, nije imao sredstava za dalje školovanje, pa je morao da radi. Bio je zaposlen u tuzlanskoj Solani.
Kao mladi radnik pristupio je radničkom pokretu, a 1939. godine postao je član Komunističke partije Jugoslavije. Godine 1941. izabran je za člana Mesnog komiteta, a potom i za člana Okružnog komiteta KPJ za Tuzlu.
Posle Aprilskog rata, okupacije Kraljevine Jugoslavije i stvaranja ustaške Nezavisne Države Hrvatske, bio je jedan od najaktivnijih organizatora ustanka u Tuzli i okolini. Pošto se javno bunio protiv ustaških zločina nad Srbima i otpuštanja radnika srpske nacionalnosti sa posla iz Solane, navukao je na sebe gnev ustaške policije i morao se povući u ilegalnost. Prilikom odlaska na jedan partijski sastanak bio je uhapšen na tuzlanskoj železničkoj stanici.
U zatvoru je bio mučen, ali je uspeo pobeći. potom se prebacio na planinu Majevicu, gde je učestvovao u podizanju ustanka. Albin Herljević se nalazio u Majevičkom partizanskom odredu, sa kojim je učestvovao u mnogim borbama, a posebno se istakao u borbi kod sela Pipera, kod Šibošnice, januara 1942. godine i prilikom zauzimanja neprijateljskog uporišta na Miladijama, kod Brčkog. Prilikom izviđanja terena u okolini Tuzle, uspeo je polovinom februara 1942. godine, da zarobi domobransku konjičku patrolu i s celokupnokm opremom je odvede na Majevicu.
Prilikom napada četnika Stevana Damjanovića Leke (sa kojima je postojao dogovor o nenapadanju), na Štab Majevičkog partizanskog odreda, 20. februara 1942. godine u selu Vukosavcima, kod Lopara, nalazio se u izviđanju. Vidjevši da su četnici opkolili kuću u kojoj se nalazio Štab Odreda, stupio je u borbu s njima i poginuo. Prilikom ovog četničkog napada poginulo je 30 članova Štaba i boraca Majevičkog odreda.
Čitava njegova porodica učestvovala je u Narodnooslobodilačkoj borbi. Oca su mu 1941. godine prebile ustaše, pa je kasnije preminuo od zadobijenih povreda.
Majku i šestogodišnju sestru su ustaše odvele u logor Jasenovac, gde su streljane. Dva brata su mu stradala tokom rata — jedan je poginuo kao partizanski borac, a drugi je streljan, dok su druga dvojica preživela rat i nosioci su Partizanske spomenice 1941. Jedan od dva Albinova brata, koji je preživeo rat, bio je general-pukovnik Franjo Herljević, koji je takođe odlikovan Ordenom narodnog heroja.
Albinovi posmrtni ostaci, sahranjeni su na Partizanskom spomen-groblju u Vukosavcima, kod Lopara, zajedno sa drugim borcima Majevičkog partizanskog odreda.
Ukazom predsednika Federativne Narodne Republike Jugoslavije Josipa Broza Tita, 27. novembra 1953. godine, Albin Herljević proglašen je za narodnog heroja.
