HECIMOVIC NIKOLA BRACIJA
Hecimovic Nikola Bracija rođen je 3. novembra 1920. u Bukovcu, opština Gospić, Hrvatska. Potiče iz siromašneseljačke porodice. Do aprilskog rata 1941. bavio se zemljoradnjom u selu i povremeno išao na sezonske radove po našoj zemlji.
U političkom pogledu pripadao je levom krilu Hrvatske seljačke stranke i posebno se isticao kao protivnik frankovaca, a zatim i ustaša poslije stvaranja Nezavisne Države Hrvatske.
Kao napredan omladinac Bracija je krajem 1941. stupio u partizanski odred »Ljubovo«. Gotovo u isto vrijeme primljen je za člana KPJ. A kada je od pomenutog odreda i novih boraca ubrzo, krajem te godine, formiran Korenički bataljon »Ognjen Priča«, postao je borac u njegovoj 2. četi.Već u prvimborbama protiv Talijana oko Korenice (Titove Korenice) skrenuo je pažnju na sebe kao hrabar i neustrašiv borac.
Naročito se istakao prilikom napada na talijansku posadu u DonjeLapcu, 27. februara 1942. godine. Četa u kojoj se nalazio napadala je od Oraovca preko brisanog prostora, na tri utvrđene zgrade u mjestu, u kojima se nalazila talijanska komanda.
Ne obazirući se na snažnu vatru iz talijanskog streljačkog naoružanja i na žrtve koje su padale oko njega, Bracija je nezadrživo jurišao i među prvima upao u rov koji su Talijani bili iskopali oko mjesta. Nadirući dalje, bombama je likvidirao jedan bunker, a potom jurnuo u utvrđenu zgradu, likvidirao dio posade i zaplenio radio- -stanicu. Zarobljeni talijanski oficiri govorili su poslije da ih je ovakva
hrabrost zadivila i uplašila.
Slijedećeg mjeseca, prilikom napada partizanskih snaga na talijansku posadu u Srbu, Bracija se ponovo ističe svojom hrabrošću i smjelošću. Poslije više ponovljenih napada, kada se postavilo pitanje zauzimanja školske zgrade u kojoj su se Talijani bili posebno utvrdili formirana je jurišna grupa od dobrovoljaca iz 2. čete bataljona »Ognjen Priča«. Trebalo je da grupa, uz podršku jednog topa sa svega 5 granata, na juriš bombama zauzme zgradu.
Među prvima za bombaša se javio i Bracija. Grupa je uporno nastojala da zauzme školu, ali zbog snažnog otpora Talijana iz škole i puščane i mitraljeske vatre iz susjednih zgrada nije u tome uspjela. Iako su se morali povući, bombaši su pokazali osvjedočenu hrabrost, a tri među njima bila su ranjena.
I u drugim borbama u kojima je učestvovao bataljon »Ognjen Priča« Bracija je služio za primjer u pogledu hrabrosti i drugarstva. Nikad se nije obazirao na opasnost, posebno kad je trebalo iz borbe iznijeti ranjenog druga.
Po zadatku OK KPH za Liku, u ljeto 1942. prebačen je iz bataljona »Ognjen Priča« u Kosinj, gdje se tada radilo na formiranju Kosinjskog bataljona »Matija Gubec« i 4. ličkog NOP odreda. I kad je formiran pomenuti bataljon, Hecimovic Nikola Bracija je postavljen za političkog komesara njegove 2. čete. Ne samo u četi već i na terenu aktivno je politički radio, naročito među hrvatskim življem, radi njegovog jačeg aktiviranja u NOB i stvaranja bratstva i jedinstva između srpskog i hrvatskog naroda u tom dijelu Like.
Neustrašivim držanjem u borbi i živom rječju podsticao je borce na besprekorno izvršavanje svih zadataka. Kao primjer za ugled, sa visokim borbenim i moralnim kvalitetima, bio je cijenjen i voljen od svih svojih saboraca
Po odluci OK KPH za Liku, 1943. povučen je iz vojne jedinice i postavljen za sekretara Kotarskog komiteta KPH za kotar Perušić. Na novoj dužnosti, kao i u vojnoj jedinici, sve zadatke izvršavao je s puno partijske odgovornosti, uporno i odlučno. Početkom 1944. upućen je na partijski kurs koji se održavao u Topuskom. Vraćajući se s kursa, poginuo je nesretnim slučajem, 26. februara 1944, na putu između Velike Kladuše i Slunja.
Za narodnog heroja Hecimovic Nikola Bracija proglašen je 20. decembra 1951. godine.
