Miloš Kljajić – Narodni heroj iz Vrginmosta ( Hrvatska )
Miloš Kljajić rođen je 17. marta 1916. godine u selu Gornji Sjeničak, kod Vrginmosta. Potiče iz veoma siromašne seljačke porodice. Zbog velikog siromaštva nije mogao završiti ni osnovnu školu, jer je morao čuvati stoku u drugim selima, kod imućnijih ljudi. Pored čuvanja stoke, obavljao je i teške fizičke poslove. Posle odsluženja vojnog roka, radio je izvesno vreme kao radnik na ciglani. Potom je otišao iz u Tuzlu, gde se zaposlio u tuzlanskoj solani. Ovde je postao član URS-ovih sindikata i učestvovao u akcijama radničkog pokreta. Godine 1940. primljen je u članstvo Komunističke partije Jugoslavije.
Posle Aprilskog rata i okupacije Kraljevine Jugoslavije vratio se u rodni kraj. Već u maju 1941. godine, povezao se s partijskom organizacijom svoga sela. Aktivno je učestvovao u pripremi ustanka u severnom delu Korduna. Nalazio se u prvoj grupi ustanika, a u septembru 1941. godine postao je komandir Partizanskog odreda „Sjeničak“, koji je delovao na području Udbina-Sjeničak, prema Skakavcu, Kovačevcu, Lasinji, Karlovcu i Vrginmostu. Posebno se istakao u borbama s ustašama i domobranima, decembra 1941. i januara 1942. godine, kada su partizani uspeli da zaštite 15.000 žena, dece i staraca, i osiguraju im put u Petrovu goru.
U januaru 1942. godine Miloš Kljajić je postao komandir Treće čete Četvrtog kordunaškog partizanskog bataljona. U februaru je završio prvi oficirski kurs, partizanske oficirske škole u Gornjem Budačkom, na Kordunu i tada je postavljen za komandira čete Prvog udarnog bataljona Prvog kordunaškog partizanskog odreda. U leto 1942. godine istakao se u borbi za Jastrebarsko, i u spašavanju više od 700 srpske dece s Kozare, Korduna i Banije iz ustaškog logora. U borbama u Sloveniji, Miloš Kljajić je bio teško ranjen, a posle ozdravljenja ponovo se vratio u svoju jedinicu.
Godine 1943. postao je komandant Četvrtog bataljona Prve kordunaške brigade, a zatim zamenik komandanta i komandant brigade. Zajedno sa svojim bataljonom sprečavao je, na putu Draganić-Krašić, početkom 1943. godine, napade neprijateljskih tenkova i jakih pešadijskih snaga koje su išle u pomoć opkoljenom ustaškom garnizonu u selu Krašiću. Iako je bio lakše ranjen, ostao je na položaju i s bombašima jurišao na tenkove. Ustaše nisu uspele da se izvuku iz okruženja i u njemu je zarobljeno oko 200 ustaša, a više od 300 je poginulo tokom borbi.
Miloš Kljajić se istako i u napadu na četnike i Italijane u Lici, na Brlogu, zbog čega su on i njegov bataljon pohvaljeni od Štaba Osme kordunaške divizije. Polovinom 1943. godine istakao se i u borbi s kombinovanim ustaškim, četničkim i italijanskim snagama na Cerovniku. Januara 1944. godine, s Četvrtim bataljonom uništio je jako ustaško-domobransko utvrđenje s oko 300 vojnika, na Globorničkom mostu, na pruzi između Gornjih i Donjih Dubrava.
Sredinom juna, iste godine, Miloš je kao komandant Prve kordunaške brigade treći put otišao na Žumberak, gde je vodi neprekidne borbe s Čerkezima, ustašama i domobranima. Na putu za Žumberak, prešavši Kupu, Miloševa brigada uništila je neprijateljsko uporište Buševac, i vodila uspešne borbe u Blatnici i Rečici kraj Karlovca. Od 27. juna do 11. jula brigada je vodila neprekidne borbe s jakim nemačko-ustaškim snagama u Žumberku.
Miloš Kljajić poginuo je 14. jula 1944. godine, u borbi s Nemcima, kod sela Kordića. Sahranjen je uz vojne počasti na visovima Žumberka, u selu Radatovići. Od tada, pa sve do kraja rata njegovo ime nosio je Četvrti bataljon Prve brigade Osme udarne kordunaške divizije.
Miloš Kljajić za narodnog heroja proglašen je 6. decembra 1944. godine.
Selo Kljajićevo, u opštini Sombor, u Bačkoj, nosi njegovo ime.
