Narodni heroj – Božidar Božo Tomić iz Čačka ( Srbija )
Božidar Božo Tomić rođen je 15. januara 1917. godine u selu Prijevor, kod Čačka. Kao mladi radnik uoči Drugog svetskog rata je kao član Saveza komunističke omladine Jugoslavije (SKOJ), a od 1939. godine i član Komunističke partije Jugoslavije (KPJ) bio je aktivni propagator među radnicima. Bio je odlučan borac za radnička prava u štrajkovima i demonstracijama, koje su vodili čačanski radnici preko sindikata. Februara 1941. godine je bio hapšen zbog svoje političke aktivnosti.
Nakon okupacije Jugoslavije, 1941. godine aktivno je kao član Sreskog komiteta KPJ za Čačak učestvovao u organizovanju Narodnooslobodilačkog pokreta (NOP) i pripremama oružanog ustanka u ljubićko-trnavskom srezu. Prilikom vršenja propagande za orgnizovanje ustanka, bio je uhapšen do žandara i odveden u Preljinu, ali je uspeo da pobegne. Kada je polovinom jula 1941. godine formiran Čačanski partizanski odred postao je njegov borac.
Isticao se u svim borbama u kojima je učestvovao, a naročito se isticao u borbama tokom Prve neprijateljske ofanzive. Kada se glavnina partizanskih snaga povukla u Sandžak, Božo je bio rukovodilac u Drugom čačanskom bataljonu, a od februara 1942. godine je bio postavljen za zamenika političkog komesara Drugog čačanskog bataljona.
Zajedno sa svojom jedinicom je 1. marta 1942. godine stupio u tada formiranu Drugu proletersku udarnu brigadu u njen Drugi čačanski bataljon.
Avgusta 1942. godine Božidar Božo Tomić je bio postavljen za političkog komesara Drugog čačanskog bataljona. Iako politički komesar bataljona, učestvovao je u svim borbama svoje jedinice. Isticao se ličnim primerom, koji su sledili njegovi borci. Posebno se istakao u borbama s Italijanima na Jelinoj Poljani, kod Bosanskog Grahova, 10. novembra 1942. godine, kada je bio teško ranjen.
Na lečenju je bio sve do juna 1943. godine kada se vratio u Drugi čačanski bataljon Druge proleterske brigade, s kojim je učestvovao u Petoj neprijateljskoj ofanzivi. Kada je odlukom Vrhovnog štaba NOV i POJ, marta 1944. godine Druga proleterska divizija krenula u pravcu prodora u Srbiju, Božidar Božo Tomić je sa svojim bataljonom vodio teške borbe s Nemcima kod sela Štrpca i Bijelog Brda, kod Rudog.
Njegov bataljon je uspeo da odbaci borbenu grupu nemačkog Vermahta, ali je nakon toga usledio novi napad neprijatelja. Dobivši zadatak da osvojeni položaj drži po svaku cenu, Božo nije napuštao prve borbene redove. Štiteći ostale partizanske snage iz Četvrte krajiške i Druge proleterske brigade, Božin Drugi bataljon je uspeo da 21. marta 1944. godine izdrži jak napad nemačkih i četničko-nedićevskih snaga, koje su potom bile odbačene u pravcu Priboja.
U ovim borbama, poginulo je 14 partizanskih boraca, među kojima je bio i Božidar Božo Tomić. Božo je poginuo prilikom obilaska položaja četa Drugog bataljona, kada ga je pogodio geler granate ispaljene iz jednog nemačkog tenka.
Ukazom Prezidijuma Narodne skupštine FNR Jugoslavije, 20. decembra 1951. godine, proglašen je za narodnog heroja.
Od 1959. godine osnovna škola u njegovom rodnom selu Prijevoru nosi njegovo ime. U dvorištu škole mu je podignuta spomen-bista rad vajara Živorada Maksimovića. Takođe, njegovo ime je nosila i Fabrika hartije u Čačku, ispred čije upravne zgrade mu je 1960. godine bila podignuta spomen-bista rad vajara Oskara Berbelje.
