Narodni heroj – Lazo Stojanović Lazić
iz Bijeljine ( BiH )
Lazo Stojanović Lazić rođen je 1921. u selu Zagoni, kod Bijeljine, u siromašnoj seljačkoj porodici. Osnovnu školu je završio u rodnom selu i sve do početka Drugog svetskog rata se bavio zemljoradnjom.
Kada je u leto 1941. godine, u istočnoj Bosni otpočeo ustanak protiv ustaša i okupatora, Lazo je stupio u Majevički partizanski odred. Pošto se u prvim borbama isticao hrabrošću, bio je postavljen za komandira jedne čete. Sam je zarobio mitraljez, od koga se nije odvajao u borbama.
U toku leta i jeseni 1941. godine istakao se u borbama za odbranu oslobođene teritorije, pa u napadu na žandarmerijsku stanicu u Šobošnici, 17. oktobra, a potom i u napadu na neprijateljsko uporište u selu Koraju, 25. novembra i upad u selo Teočak, 4. decembra. Krajem 1941. godine kao jedan od istaknutijih boraca Majevičkog odreda, bio je primljen u članstvo Komunističke partije Jugoslavije (KPJ).
Početkom 1942. godine, kada je došlo do krize u odnosima između partizana i četnika u istočnoj Bosni, Lazo Stojanović Lazić se oštro suprotstavljao četničkoj propagandi protiv Narodnooslobodilačkog pokreta. Svoj autoritet, hrabrog i istaknutog borca, koristio je da ostale borce razuveri četničke propagande i zadržiji ih u odredu, jer je četnici nastojali da razbiju Majevički partizanski odred. Ovu sukobi kulminirali su 20. februara 1942. godine, napadom četnika kapetana Stevana Damjanovića Leke na Štab Majevičkog partizanskog odreda, u selu Vukosavcima, kada je ubijeno oko 30 partizana, među kojima – komandant i politički komesar Odreda Ivan Marković Irac i Fadil Jahić Španac.
Sutradan, posle događaja u Vukosavcima, Lazo Stojanović Lazić je sa borcima iz svoje čete, kao i sa partizanskom četom pod komandom Veljka Lukića Kurjaka, organizovao napad na selo Gornja Čađavica, u kome se nalazio jedan četnički bataljon. Lazina četa je tada opkolila selo, dok je četa Veljka Lukića Kurjak upala i likvidirala Štab četničkog bataljona. Potom je usledila ofanziva snažnijih četničkih snaga, pa se u selu Vukosavcima, 28. februara 1942. godine, Majevički odred našao u teškoj situaciji, jer su četnici pokušali da ga okruže i unište.
Lazina četa je tada branila položaje na Svetljiki, koja dominira nad okolinom. Posle upornih borbi, u kojima su odbijali uzastopne napade brojnijih četnika vojvode Radivoja Kerovića, Lazo je poveo četu u protivnapad, kada su u borbi prsa u prsa, bili razbijeni četnici, koji su napadali iz ovog pravca. Uprkos upornim odbrambenim borbama, partizane su sa leđa napali četnici Đure Bižića, pa su se partizani morali povući u Birač. Tamo je došlo do reorganizacije Majevičkog odreda, pa je od preostalih boraca bio formiran Drugi istočnobosansi udarni bataljon, u kome je Lazo bio postavljen za zamenika komandira čete.
Sa Udarnim bataljonom, Lazo Stojanović Lazić je učestvovao u mnogim borbama, na području istočne Bosne, a njegov četa je bila jedna od najboljih, zbog čega je više puta bila pohvaljivana od Glavnog štaba NOP odred Bosne i Hercegovine. Poginuo je 15. juna 1942. godine, prilikom neuspelog napada na Vlasenicu, koju je branila zloglasna ustaška Crna legija. Posle neuspelog napada, partizani su se povlačili, a ustaše su krenule u protivnapad i do sukoba je došlo na brdu Orlovača, gde je Lazina držala položaj. Prilikom organizovanja otpora ustašama, neprijateljski metak ga je pogodio u čelo.
Ukazom Prezidijuma Narodne skupštine Federativne Narodne Republike Jugoslavije, 20. decembra 1951. godine, proglašen je za narodnog heroja.
