Sedam neprijateljskih ofanziva
Sedam neprijateljskih ofanziva je izraz koji se u historiografiji Jugoslavije koristio za sedam najopsežnijih, odnosno najambicioznijih operacija koje su snage Sila Osovine na prostoru Jugoslavije poduzimale kako bi za vrijeme drugog svjetskog rata likvidirale glavninu partizanskih snaga.
Te ofenzive su, poredane hronološki:
Prva neprijateljska ofanziva – koju su od septembra do novembra 1941. poduzele njemačke snage u Zapadnoj Srbiji s ciljem gušenja ustanka, odnosno likvidacije teritorije poznate pod nazivom Užička republika.
Druga neprijateljska ofanziva – koju su osovinske snage poduzele protiv partizanskih snaga u Istočnoj Bosni u januaru 1942. godine, a u okviru koje je 1. proleterska brigada izvela poznati Igmanski marš.
Treća neprijateljska ofanziva – poznata i kao Operacija Trio, koja je za cilj imala likvidaciju partizanskih snaga na granici Bosne i Hrvatske u prolječe 1942. godine. Ponekad se navodi kao bitka na Kozari, odnosno Kozarska ofanziva.
Četvrta neprijateljska ofanziva – poznata kao bitka na Neretvi, odnosno Operacija Weiss, je predstavljao pokušaj likvidacije glavnine partizanskih snaga u Bosni i Hercegovini, odnosno likvidaciju teritorije poznate kao Bihadka republika početkom 1943. godine.
Peta neprijateljska ofanziva – poznata kao bitka na Sutjesci, odnosno Operacija Schwarz je predstavljao pokušaj da se partizanske snage opkole i unište na granici Bosne i Crne Gore u kasno proljede 1943. godine.
Šesta neprijateljska ofanziva – je naziv za seriju ofanzivnih operacija koje su njemačke snage poduzele od septembra 1943. do početka 1944. kako bi od partizanskih snaga oduzele teritoriju oslobođenu nakon kapitulacije Italije.
Sedma neprijateljska ofanziva – poznatija kao Operacija Konjidev skok ili Desant na Drvar, je bio ambiciozni pokušaj njemačke vojske da se krajem maja 1944. partizanske snage obezglave padobranskim desantom čiji je cilj bilo likvidacija ili zarobljavanje vrhovnog komandanta, maršala Tita.
