Momcilo Novkovic
Momcilo Novkovic rođen je 7. septembra 1916. u Pavlovcu, opština Gospić, Hrvatska. Potiče iz zemljoradničke porodice. Poslije osnovne škole završio je Stručnu podoficirsku školu Ratne mornarice. Aprilski rat 1941. zatekao ga je u činu narednika.
Nakon aprilskog rata vratio se u rodno selo i na poziv KPJ uključio se u rad na pripremama za ustanak. Početkom augusta 1941. u grupi ustanika koja je napadala ustaše u selu Medak nalazio se i Momcilo Novkovic: već tada se istakao svojom hrabrošću. Istog mjeseca stupio je u gerilski bataljon »Velebit«, koji je kasnije prerastao u 1. lički NOP odred »Velebit«. Kao delegat gospićkog kotara učestvovao je u radu konferencije vojnih delegata partizanskih odreda Like, održanoj 21. septembra 1941. na Kamenskom, na planini Plješivici, gdje su pretresana pitanja koja su bila od velikog značaja za dalji razvoj ustanka u Lici.
Odlukom OK KPH za Liku Momcilo Novkovic je krajem oktobra 1941. postavljen
za komandira čete u selu Smiljanu; a kad je ova ubrzo rasformirana, bio
je zamjenik komandira, a zatim i komandir Jurišne čete 1. ličkog NOP
odreda »Velebit«. Novembra 1941. primljen je za člana KPJ.
Hrabrošću i umješnošću u komandovanju posebno se istakao kad je 12.
aprila 1942. s Jurišnom četom i drugim dijelovima 1. bataljona 1. ličkog
NOP odreda odbio napad jakih talijanskih snaga na Mogorić i nanio im
velike gubitke.
Sredinom aprila 1942. Momcilo Novkovic je postavljen za komandanta bataljona
»Pekiša Vuksan«, koji je tada formiran. Smjelo i odlučno vodio ga je iz
okršaja u okršaj oko Gospića, Udbine, Plitvičkih jezera, na Kordunu, oko
Brinja i Perušića, sve do septembra te godine, kada je postavljen za zamjenika komandanta novoformirane 9. partizanske brigade Hrvatske (kasnije
3. lička). Zbog svoje osvjedočene hrabrosti, brige o borcima i drugarstva,
cijenjen je i voljen od svih boraca.
U toku IV neprijateljske ofanzive vješto se odbacuje sa dva bataljona brigade u pozadinu neprijatelja i kod Lovinca sačekuje dva ustaška bataljona i nanosi im velike gubitke.
Od marta 1943. komanduje 3. ličkom brigadom. Najveći uspjeh sa njom
postigao je u aprilu u bojevima u Gackoj dolini, kada je brigada zarobila
velik broj neprijateljskih vojnika i zaplijenila veću količinu oružja, zbog
čega je bila pohvaljena. Kao komandant brigade ispoljio je visoke vojničke
kvalitete: umješnost u komandovanju, upornost, samoinicijativu, hrabrost
i odlučnost.
Januara 1944. postavljen je na dužnost operativnog oficira u Operativnom
štabu za Liku, a zatim je bio komandant 1. brigade 35. ličke divizije, da bi
u junu te godine postao načelnik Štaba 35. divizije. U februaru 1945. premješten je na dužnost zamjenika komandanta Divizije narodne odbrane
Hrvatske, na kojoj je dužnosti, neposredno poslije rata, nastavio borbu sa
ostacima razbijenih ustaških i četničkih jedinica. Nakon završetka rata bio je komandant divizije, vojno-pomorskog područja i eskadre Ratne mornarice, zatim načelnik Vojno-pomorske akademije i Školskog centra Ratne mornarice. Završio je Višu vojnopomorsku akademiju JNA. Penzionisan je u činu viceadmirala. Umro u Splitu 1988. kao
kontraadmiral JNA.
Za narodnog heroja Momcilo Novkovic proglašen je 27. novembra 1953. godine.
