Prvo oslobođenje Zaječara septembra 1944
Jedna velika septembarska pobjeda o kojoj se malo zna.
Na slici: Septembar 1944. godine. S leva: Dušan Pavle Vitas, pomoćnik političkog komesara 14. brigade 23. divizije, lekar Vladimir Ivanovič Mišura, major Crvene armije, Vojislav Dragan Drljačić, politički komesar 14. brigade, Miladin Ivanović komandant 23. divizije i lekarski pomoćnik Crvene armije Klavdija Klava Ivanovič, supruga majora Vladimira Ivanoviča Mišure.
6. septembra 1944. posle podne 23. srpska divizija napala je nemački garnizon u Zaječaru. Zaječar je bio centar istočne Srbije, i u njemu je bilo oko 1.500 Nemaca, jedan bataljon Srpskog dobrovoljačkog korpusa i 270 pripadnika SDS i SGS. Zaječar je bio punkt Gestapoa i centar za vezu sa četnicima Ljube Jovanovića-Patka. Oko grada se nalazilo oko 3.000 četnika kao spoljašnje obezbeđenje grada.
Borbe za Zaječar trajale su 33 sata, i 7. septembra oko 18 sati grad je prvi put oslobođen.
Garnizon je bio slomljen i najvećim delom uništen. Poginulo je oko 300 Nemaca, ljotićevaca i Nedićevaca, a zarobljeno 737. Između ostalih, uhvaćen je i Hans Tiler, folksdojčer, oicir kraljevske jugoslovenske vojske i šef Gestapoa za istočnu Srbiju.
U Zaječaru su praktično uništena dva bataljona nemačkog 1. policijskog puka, pa se nakon tog poraza, ovaj bataljon pojavljuje u dokumentima samo sa dva svoja bataljona, Prvim i Četvrtim.
Narednih dana partizani su zauzeli Negotin, i uspostavili kontakt sa izvidnicama Crvene armije, ali su Nemci intervencijom 1. brdske divizije uspeli da zauzmu Zaječar 11. i Negotin 14. septembra. Na konačno oslobođenje trebalo se boriti još tri nedelje.
