Vasilije Đora Đurović – Narodni heroj iz Podgorice
( Crna Gora )
Vasilije Đora Đurović rođen je 19. decembra 1910. godine u selu Momišići, kod Podgorice. Osnovnu školu je završio u rodnom selu, gimnaziju u Podgorici i Beranama, a filozofiju je studirao u Skoplju. Još u gimnaziji je pristupio omladinskom revolucionarnom pokretu i postao član Saveza komunističke omladine Jugoslavije (SKOJ). Zbog svoje političke aktivnosti, bio je isključen iz podgoričke gimnazije, pa je školovanje nastavio u Beranama, a 1929. godine se vratio u Podgoricu, gde je i maturirao.
Za vrjeme studija, aktivno je učestvoavo u studenstkom pokretu, zbog čega je više puta hapšen. Posle demonstracija u Skoplju, 1939. godine, bio je uhapšen i sproveden u beogradski zatvor „Glavnjaču“. Za vreme studentskih raspusta, aktivno je politički delovao u rodnom kraju. Bio je učesnik Belvederskih demonstracija 1932. godine, na Cetinju. U članstvo Komunističke partije Jugoslavije (KPJ) primljen je 1941. godine.
Posle aprislskog rata i okupacije Kraljevine Jugoslavije, vratio se u rodni kraj, gde je aktivno učestvovao u organizovanju ustanka i prvim ustaničkim akcijama. U Trinaestojulskom ustanku, 1941. godine, bio je komandir Momišićko-tološke čete, s kojom se istakao u borbi na Veljem brdu, 17. jula. Posle toga je bio u jedinicama na terenu oko Podgorice.
Vasilije Đora Đurović učestvovao je, 1. decembra 1941. godine, u napadu na Pljevlja. Kao komandir Lješkopoljsko-lješanske čete Crnogorskog NOP odreda za operacije u Sandžaku, tokom borbi je, sa svojim, borcima upao u Pljevlja i učestvovao u oslobođenju zatvorenika. Krajem 1941. godine postavljen je za komandanta bataljona „Bajo Sekulić“, a nakon osnivanja Četvrte proleterske crnogorske udarne brigade, juna 1942. godine, postao je komandant njenog Četvrtog bataljona.
Sa Četvrtom crnogorskom brigadom je učestvovao u mnogim borbama: kod Gornjeg i Donjeg Vakufa, Bugojna, Kupresa, Livna i dr. Novembra 1942. postavljen je za zamenika komandnata, a marta 1943. za komandanta brigade. Kao komandant se istakao u borbama tokom Četvrte i Pete neprijateljske ofanzive. Kao komandant bataljona, a kasnije i brigade, učestvovao je u mnogim borbama, a u napadu na Kupres, avgusta 1942. godine, bio je teško ranjen.
Vasilije Đora Đurović poginuo je 9. juna 1943. godine, tokom bitke na Sutjesci. Od iste avionske bombe poginuo je i Đuro Vujović Španac, narodni heroj i pratilac Vrhovnog komandanta, kao i član engleske vojne misije Bil Stjuart. Tom priliko je ranjen i Vrhovni komandant NOV i POJ Josip Broz Tito.
Ukazom Predsedništva Antifašističkog veća narodnog oslobođenja Jugoslavije (AVNOJ), 11. jula 1945. godine, među prvim borcima Narodnooslobodilačke vojske, Vasilije Đora Đurović proglašen je za narodnog heroja.
Godine 1957, njegovi posmrtni ostaci su sahranjeni u grobnicu narodnih heroja na Gorici u Titogradu
