Home Price iz NOB-a ZABORAVLJENI KAPETAN IZ SEMBERIJE: Četnički zlikovci pobili su mu pola porodice, sestru...

ZABORAVLJENI KAPETAN IZ SEMBERIJE: Četnički zlikovci pobili su mu pola porodice, sestru silovali i likvidirali,i sam je herojski pao za slobodu…

1394

ZABORAVLJENI KAPETAN IZ SEMBERIJE:

Četnički zlikovci pobili su mu pola porodice, sestru silovali i likvidirali,i sam je herojski pao za slobodu…

Heroj naše današnje priče je heroj iz Bijeljine Fadil Jahić Španac. Početkom dvadesetog vijeka, porodica Jahić je bila relativno imućna u bijeljinskoj čaršiji. Stoga je i čudilo što se Fadilov otac odlučio da sina, poslije završene osnovne škole, preusmjeri ka učenju stolarskog zanata.

Njegova sestra Mineta bila je šegrt u radnji tada poznate bijeljinske krojačice Flore Levi. Imao je i dva brata Nijaza i Izu. Rat je ovu porodicu potpuno razorio; samo se Izo iz njega vratio kući živ. Fadil je rođen 24. novembra 1910. godine. Već u svojim ranim šegrtskim danima dolazi u dodir s revolucionarnim radničkim pokretom. Počinje da se interesuje za marksističku ideologiju te aktivno učestvuje u svim radničkim manifestacijama i štrajkovima koji su u tom periodu postajali sve češći. Sa napunjene 23 godine stupa u Komunističku partiju Jugoslavije.

ZABORAVLJENI KAPETAN IZ SEMBERIJE
Fadil Jahic Spanac

Revolucionarni zanos odvodi ga 1937. godine na obale Španije, gdje se priključuje bataljonu „Đuro Đaković”. Neposredno pred odlazak, oženio se Hajrijom Alijagić, rođenom sestrom svog prijatelja i saborca Alije Alijagića, po zanimanju medicinskom sestrom. U toku Španskog građanskog rata stekao je čin kapetana, a nakon njega završava u koncentracionom logoru „Verne” u Francuskoj. Iz zatvora je pobjegao 1941. godine i vratio se u rodni grad. „Sreli smo se prvi put 1932. godine u Bijeljini, nekako prvih dana poslije mog izlaska s robije.

Prišao mi je na ulici – bio je stasit, lijep momak – i pomalo se snebivajući, pitao me je šta bi trebalo da čita. Tada se u njemu budio borac koji je tražio svoj put. Nekoliko godina kasnije, u ranu jesen 1937. sreo sam se s njim u španskom selu Casas Ibanez. Bio je ponosan što je član naše Partije i što je došao u Španiju da se bori protiv fašizma. Tada je bio snajperista Republikanske armije. Prvih dana rata, aprila mjeseca 1941. godine, banuo je u moju kući u Bijeljini, dolazeći iz Njemačke. To je već bio zreo čovjek i iskusan borac, koji je u Španiji ne samo postao oficir nego se i politički uzdigao. Prošao je logore i tvrđave Francuske, fabrike Hitlerove Njemačke – to su bile etape na putu iz Španije u domovinu – i našao se u rodnom gradu, oran za borbu“, napisao je Rodoljub Čolaković o svom poznanstvu s Jahićem.

Bio je jedan od organizatora ustanka u Semberiji i na Majevici. Rukovodio je prvim partizanskim akcijama u Bijeljini i okolici: sijekao telefonsko-telegrafske stubove, napadao na žandarmerijske stanice i radio diverzije na plovnim objektima. Cijela porodica Jahić uključila se u ustanak. U augustu 1941. godine, jedinice pod njegovom komandom ulaze u sastav Majevičkog partizanskog odreda. Zbog svog obilnog ratnog iskustva koje se sve više isticalo, Fadil Jahić je postavljen za političkog komesara, a za komandanta odreda izabran je Ivan Marković Irac. Od tog trenutka, Španac i Irac koračat će zajedno kako kroz ostatak svog životnog puta, tako i kroz priče u narodu koje će ih decenijama nadživjeti.

Odred je u jesen 1941. godine držao oslobođenu teritoriju koju su sačinjavali dijelovi tuzlanskog, brčanskog, bijeljinskog i zvorničkog sreza. Fadilova supruga Hajrija ubrzo je uhapšena; kuću u naselju Ivice u kojoj se nalazila s Fadilom, opkolile su ustaše. Fadil je uspio da pobjegne, a ona je nakon hapšenja poslana u koncentracioni logor Jasenovac. Imali su jedno dijete, djevojčicu. Sestra Mineta je uhapšena zajedno s roditeljima, i u zatvoru je preživjela torturu od koje se nikada nije oporavila. Po izlasku se ponovo vratila u partizane; pod znakom petokrake život je ostavila na Majevici, gdje je silovana i zvjerski mučena do smrti.

Tenzije između partizana i četnika, sve veće na ovim prostorima u tom periodu, kulminirat će krvavom borbom koja se desila 20. februara 1942. godine. Iako je formalno postojao sporazum o nenapadanju, četnici kapetana Stevana Damjanovića Leke, pod komandom vojvode Radivoja Kerovića, napali su Štab Odreda u Vukosavcima. Njih oko 120 opkolilo je kuću u kojoj su se nalazili Španac i Irac sa još nekoliko članova Štaba. U okršaju su obojica poginula, a zajedno sa njima pali su i Kosta Popov, Pero Ćuskić, dr. Mustafa Mujbegović, Albin Herljević, Sejfo Karamehmedović, Isidor Šatner Ćisko, Slavko Mićić, Slobodan Jovanović i Antun Macan. Fadil Jahić je svijet napustio napunivši 31 godinu.