Narodni heroj – Ratko Pavlović Ćićko
iz Prokuplja ( Srbija )
Ratko Pavlović Ćićko poticao je iz crnogorske ratničke porodice i potomak je vojvode Peka Pavlovića. Odrastao je sa majkom i sestrom, jer mu je otac poginuo na Solunskom frontu. Studirao je na Pravnom fakultetu u Beogradu, od 1932. godine, a od 1933. je bio član ilegalne Komunističke partije Jugoslavije (KPJ). Godine 1935, kao stipendista Češke banke je otišao na studije u Prag.
Tamo je bio veoma aktivan među jugoslovenskim studentima i bio je predsednik Udruženja jugoslovenskih studenata i sekretar jedne od dve partijske ćelije KPJ.
Zajedno sa Veljkom Vlahovićem, bio je organizator odlaska jugoslovenskih studenta iz Praga u Španiju, gde su se u Španskom građanskom ratu borili protiv fašizma. Ubrzo po dolasku u Španiju, bio je teško ranjen. Nakon oporavka bio je najpre politički komesar u Oficirskoj školi, a potom je bio u 129. internacionalnoj brigadi.
Nakon sloma Španske republike, tokom 1939. i 1940. godine, bio je zatočen u logoru u Francuskoj. Ovde je takođe, bio biran za sekretara partijske ćelije KPJ. Godine 1940. vratio se u Jugoslaviju.
Aprilski rat 1941. godine zatekao ga je na odsluženju vojnog roka. Nakon kapitulacije, vratio se u rodni kraj, gde je aktivno radio na organizovanju ustanka u Toplici.
Bio je jedan od organizatora Topličkog partizanskog odreda, avgusta 1941. godine. U toku Narodnooslobodilačkog rata odigrao je značajnu ulogu u organizovanju i uspešnom rukovođenju Narodnooslobodilačke borbe na jugu Srbije, zbog čega je još u toku rata postao legendarna ličnost. Poginuo je u borbi s Bugarima, na jugoslovensko-bugarskoj granici, krajem aprila 1943. godine, kao komandant Drugog južnomoravskog odreda.
Još u mladosti bavio se pisanjem pesama, a tokom boravka u Španiji, napisao je pesmu Drugovima iz Andaluzije i Asturije, koja je 1938. godine bila objavljena u knjizi „Krv i život za slobodu“, u Barseloni. U posebnom sećanju, ostale su njegove pesme pisane u pismima upućenim majci i devojci.
Za narodnog heroja proglašen je 9. maja 1945. godine. U njegovu čast selo Parabuć, kod Odžaka, 1948. godine ponelo je naziv Ratkovo.
