Narodni heroj – MILAN ANTONČIĆ VELEBIT iz Gospica (Hrvatska)
Milan Antoncic VELEBIT rođen je 2. oktobra 1918. u Gospiću, Hrvatska. Mladost je proveo u siromašnoj radničkoj porodici u Gospiću, gdje je pored osnovne škole završio i četiri razreda gimnazije. Pošto zbog materijalnih razloga nije mogao da nastavi školovanje u gimnaziji, roditelji su ga uputili u podoficirsku školu Jugoslovenske vojske, koju je s uspjehom završio. Nakon toga službovao je u Skoplju kao rukovodilac administracije artiljerijske baterije. Tu je došao u dodir s naprednom omladinom i radničkim pokretom.
Da bi onemogućio šikaniranje i proganjanje komunista koji su služili vojsku u njegovoj bateriji, tajno je uništavao dokumenta koja je za njima slala policija iz njihovih mjesta stanovanja. A 1939. odbio je da sa svojim vodom puca u demonstrante koji su na skopskim ulicama protestovali protiv okupacije Albanije od strane fašističke Italije. Zbog toga je bio uhapšen i nakon puštanja iz zatvora premješten u Kraljevo.
Tu se povezuje s naprednim radnicima iz fabrike vagona i uključuje u rad njihovog sportskog društva »Železničar«. Prilikom kapitulacije Jugoslovenske vojske, aprila 1941. Nijemci su ga dva puta zarobljavali, ali je oba puta uspio pobjeći i vratiti se u Kraljevo.
Čim su počele pripreme za oružani ustanak, Velebit se opredjeljuje za oružanu borbu protiv okupatora; po direktivi Partije, odlazi na planinu Goč, gdje se pridružuje tamošnjoj grupi partizana i učestvuje u prvim oružanim akcijama na području Kraljeva. Već tada Milan Antoncic VELEBIT je zapažen kao hrabar i odlučan borac.
Među mnogim borcima koji su se pred kraj 1941. povukli iz Srbije u Sandžak a zatim u Bosnu bio je i Velebit. I kad je formirana 1. proleterska narodnooslobodilačka udarna brigada, 22. decembra 1941, postavljen je za komandira Čete pratećih oruđa, zatim je bio zamjenik komandanta 4. kraljevačke, te komandant 5. beogradskog bataljona.
U svim velikim borbama koje je 1. proleterska brigada vodila na području Bosne, Hercegovine i Crne Gore, Milan Antoncic VELEBIT je stalno ispoljavao ličnu hrabrost, a kao komandant smjelost, odlučnost, vještinu i upornost u komandovanju. Prilikom napada na Teslić, na Novu 1943. godinu, kad je uspjeh bio doveden u pitanje, ponovo je na čelu bataljona jurnuo u grad, zarobio topove, a zatim lično gađajući iz streljačkog stroja pomogao u zauzimanju utvrđenih zgrada i granatama iz topa lično uništio oklopni voz.
Time je omogućio drugim jedinicama, koje su tada napadale na grad, da ga lakše osvoje i dođu do velikog plijena. U napadu na Šujicu decembra 1943. bio je ranjen.
U proljeće 1944. postavljen je za komandanta 1. brigade 6. ličke proleterske divizije. Njom je uspješno komandovao u toku borbi i marševa od Drvara do Srbije, zatim u razbijanju četnika u Srbiji, oslobođenju Valjeva i Beograda. Poslije oslobođenja Beograda primio je dužnost komandanta artiljerije 6. ličke proleterske divizije, a zatim i njene artiljerijske brigade.
I na toj dužnosti umio je da se nađe u pravo vrijeme i na pravom mjestu, da ličnim primerom ohrabri i podstakne na izvršenje zadatka. Tako je krajem aprila 1945. kad su njemačke snage protivnapadom bile ugrozile artiljerijsku brigadu i pozadinu 6. ličke proleterske divizije, kod Kreštelovca, uspješno organizovao odbranu pješadijskim oružjem, nanio velike gubitke Nijemcima i odbio njihov napad.
Poslije oslobođenja završio je Višu vojnu akademiju u SSSR-u i Višu vojnu akademiju JNA. Obavljao je visoke vojne dužnosti u štabu korpusa, Armije i u Saveznom sekretarijatu za narodnu odbranu.
Za narodnog heroja Milan Antoncic VELEBIT proglašen je 20. decembra 1951. godine.
