Vukica Mitrović Šunja – Narodni heroj iz Svetog Stefana ( Crna Gora )
Vukica Mitrović Šunja je rođena 28. decembra 1912. godine u Svetom Stefanu, blizu Budve. Išla je u osnovnu školu u Svetom Stefanu i Kotoru. Nakon osnovne škole je završila dva razreda učiteljske škole na Cetinju, ali je školovanje morala da prekine 1932. godine zbog bolesti i selidbe njenih roditelja u Beograd. Kako je njena porodica bila siromašna, nije bila u prilici da nastavi sa školovanjem, već je morala da se zaposli. Prvo je radila kao daktilografkinja a nakon toga kao tekstilni radnik u Beogradu.
Kada je počela da radi, priključila se sindikalnim organizacijama tekstilaca. Članica Komunističke partije Jugoslavije je postala u oktobru 1933. Radila je u redakciji partijskog lista „Komunist“, gde je bila zadužena za vezu lista sa Blagojem Parovićem i Dragutinom Čolićem. 14. aprila, 1935. je uhapšena u opsežnoj policijskoj akciji, nakon čega je bila podvrgnuta torturi u zatvoru „Glavnjača“ u Beogradu.
Od nje je traženo da oda podatke o novinama u kojima je radila, ali se branila ćutanjem. Puštena je usled nedostatka dokaza. Nakon puštanja iz zatvora nastavila je rad u tehnici Mesnog komiteta KPJ za Beograd. Partijske kolege su joj nadenule nadimak Šunja, pošto je bila tiha i vredna.
Godine 1935. i 1936, mnogi komunisti su pohapšeni, pa je partijska organizacija u Beogradu je bila u velikoj meri oslabljena, pa je rad Vukice Mitrović postao još značajniji. Početkom 1937. je postala sekretarka Mesnog komiteta KPJ za Beograd, maja 1937. i član novoformiranog Pokrajinskog komiteta KPJ za Srbiju.
Osim što je partijski rad sprovodila u Beogradu, najviše među tekstilcima na Karaburmi, po nalogu Pokrajinskog komiteta je odlazila i u Niš i Valjevo. Uz ostale članove Pokrajinskog komiteta KPJ za Srbiju, učestvovala je u svim partijskim akcijama, posebno u okupljanju radničke omladine i radnica u borbi protiv fašizma. Njena zasluga je bilo organizovanje jakog partijskog jezgra među tekstilcima na Karaburmi.
Ovo jezgro je uspešno vodilo tarifne pokrete, političke akcije i štrajkove. Vukica Mitrović Šunja je učestvovala u organizaciji štrajka beogradskih tekstilaca, krajem 1937. i početkom 1938. 1938. je ponovo na kratko završila u zatvoru, nakon čega je prešla u ilegalu. Učestvovala je u organizaciji velikih demonstracija 14. decembra, 1939. Na Petoj pokrajinskoj konferenciji KPJ za Srbiju izabrana je za članicu Sekretarijata PK KPJ za Srbiju.
Nakon okupacije Kraljevine Jugoslavije, Vukica Mitrović Šunja je u Beogradu radila na organizovanju oružane borbe protiv Nemaca. Lično je bila među organizatorima i izvršiocima niza borbenih akcija u prestonici. Vukica je takođe održavala vezu s Jankom Jankovićem u Specijalnoj policiji, a sa majkom Miloša Matijevića organizovala je slanje hrane i uputstva uhapšenim komunistima koji su se nalazili u Specijalnoj policiji. Osim zadataka koje je obavljala za Mesni komitet KPJ za Beograd i Pokrajinski komitet, u njena zaduženja su ulazili i politički rad i organizovanje rejonskih komiteta Partije u Beogradu.
Dok je sa Davidom Pajićem, 6. oktobra 1941. godine, išla na sastanak Mesnog komiteta, došlo je do sukoba sa policijom, kom prilikom je teško ranjena i uhvaćena, a David Pajić je ubijen.
Policajci nisu bili svesni da su uhvatili važnog partijskog aktivistu. U zatvoru je mučena ali nije progovorila i osuđena je na smrt. U logor na Banjici Vukica Mitrović Šunja je prebačena 16. decembra, a već sutradan je sa grupom komunista streljana. Na streljanje je izneta na nosilima jer su joj noge bile polomljene.
Ukazom Predsedništva Antifašističkog veća narodnog oslobođenja Jugoslavije (AVNOJ), 9. maja 1945. godine, među prvim borcima Narodnooslobodilačke vojske, Vukica Mitrović Šunja proglašena je za narodnog heroja
