Safet Mujić – Narodni heroj iz Mostara ( BiH )
Safet Mujić rođen je 23. marta 1908. godine u Mostaru. Osnovnu školu i gimnaziju je završio u Mostaru, a Medicinski fakultet u Beogradu. Posle završenih studija, vratio se u Mostar i radio je kao lekar.
Za vreme studija pristupio je studentskom revolucionarnom pokretu na Beogradskom univerzitetu i postao simpatizer tada ilegalne Komunističke partije Jugoslavije (KPJ). Uporedo sa lekarskim poslom, on je i politički delovao među intelektualcima, a posebno među Muslimanima. Kao lekar je imao veliki ugled kod siromašnih slojeva stanovništva u Mostaru i okolinim selima.
Učestvovao je u sprovođenju zadataka Komunističke partije Jugoslavije u sindikalnim podružnicama Ujedinjenih radničkih sindikata (URS), u upravi Radničkog doma u Mostaru i Muslimanskoj biblioteci, koja je bila pod uticajem KPJ i bila centar političkog delovanja KPJ među Muslimanima u Mostaru. U članstvo Komunističke partije Jugoslavije (KPJ) primljen je 1938. godine, a već sledeće godine postao je član Mesnog komiteta KPJ za Mostar. Neposredno pred rat je bio izabran za člana Oblasnog komiteta KPJ za Hercegovinu.
Posle okupacije Jugoslavije, 1941. godine aktivno je učestvovao u organizovanju pomoći u ustaničkom području istočne Hercegovine i u pripremanju ustanka u severnoj Hercegovini. U julu je bio postavljen za komandanta Oblasnog vojnog štaba za Hercegovinu. Odmah potom, sa Mustafom Pašićem je poveo grupu komunista iz Mostar i otišao u okolinu Boračkog jezera, gde su odlučili da organizuju partizanski odred. Pošto su ustaše otkrile mesto njihov položaj, napale su ih i razbile grupu. Safet Mujić se tada sa grupom, preživelih vratio u Mostar, zbog čega je bio smenjen sa mesta komandanta Oblasnog vojnog štaba.
Septembra 1941. godine, ponovo je napustio Mostar i otišao na područje Boračkog jezera, gde je formiran Konjički partizanski bataljon. U ovom bataljonu je organizovao sanitetsku službu, lečio ranjene i bolesne borce, kao i narod okolnih mesta. Četnici su 29. maja 1942. godine napali partizansku bolnicu u Zvijerini, i zarobili Safeta Mujića s grupom boraca i bolnicom. Tom prilikom, bio je ranjen tokom pružanja otpora četnicima. Ubrzo potom, u partizanskoj akciji je bio oslobođen.
Posle pohoda proleterskih brigada u Bosansku krajinu, juna 1942. godine, postavljen je za rukovodioca saniteta u Hercegovačkom partizanskom odredu, koji je imao zadatak da, zajedno sa Petom crnogorskom udarnom brigadom, štiti Centralnu bolnicu i ranjenike. U pokretu ovih jedinica za Bosansku krajinu, mesec dana su vođene borbe kod Foče, na Treskavici, Igmanu, na pruzi Mostar-Sarajevo i dr. U svim ovim borbama, Safet se starao o ranjenicima, a mnogi od njih su ostali u životu, zahvaljujući njegovoj brizi, zalaganjima i hrabrosti, jer gotovo i da nije imao sanitetskog materijala i lekova.
U selu Zabrđe, kod Hadžića, 28. avgusta 1942. godine, Odred je upao u okršaj s Nemcima, koji su koncentrično napadali iz pravca Kiseljaka i Pazarića. U ovoj borbi, mitraljeski rafal je pogodio jednu stariju ženu, koja je sa partizanima krenula sa Zelengore. Pod jakom neprijateljskom vatrom, dr Safet Mujić je na brisanom prostoru potrčao da ranjenoj ženi ukaže pomoć, ali je i sam bio pokošen mitraljeskim rafalom i na mestu ostao mrtav.
Njegovi posmrtni ostaci su posle rata sahranjeni na Partizanskom groblju u Mostaru.
Ukazom predsednika Federativne Narodne Republike Jugoslavije Josipa Broza Tita, 24. jula 1953. godine, Safet Mujić proglašen je za narodnog heroja.
